Komórki zakażone latentnie zawierają genom prowirusowego DNA HIV-1 zintegrowany głównie z heterochromatyną, co pozwala na przetrwanie niemych transkrypcyjnie prowirusów.Hipoacetylacja białek histonowych przez deacetylazy histonowe (HDAC) bierze udział w utrzymywaniu utajenia HIV-1 poprzez hamowanie transkrypcji wirusa.Ponadto choroby przyzębia wywoływane przez wielodrobnoustrojowe bakterie poddziąsłowe, w tym Porphyromonas gingivalis, należą do najczęstszych zakażeń ludzkości.Tutaj pokazujemy wpływ P. gingivalis na replikację HIV-1.Aktywność tę można przypisać supernatantowi hodowli bakteryjnej, ale nie innym składnikom bakteryjnym, takim jak fimbrie lub LPS.Stwierdziliśmy, że ta aktywność indukująca HIV-1 została odzyskana we frakcji supernatantu hodowli o niższej masie cząsteczkowej (<3 kDa).Wykazaliśmy również, że P. gingivalis wytwarza wysokie stężenia kwasu masłowego, działającego jako silny inhibitor HDAC i powodujący acetylację histonów.Testy immunoprecypitacji chromatyny ujawniły, że kompleks korepresora zawierający HDAC1 i AP-4 oddzielił się od promotora długich powtórzeń końcowych HIV-1 po stymulacji supernatantem hodowli bakteryjnej jednocześnie z asocjacją acetylowanego histonu i polimerazy II RNA.Stwierdziliśmy zatem, że P. gingivalis może indukować reaktywację HIV-1 poprzez modyfikację chromatyny i że kwas masłowy, jeden z metabolitów bakterii, jest odpowiedzialny za ten efekt.Wyniki te sugerują, że choroby przyzębia mogą działać jako czynnik ryzyka reaktywacji HIV-1 u zakażonych osób i mogą przyczyniać się do ogólnoustrojowego rozprzestrzeniania się wirusa.
Czas postu: 10.09-2020